Akty prawne regulujące umowę franczyzową

Kodeks cywilny

Umowa franczyzy należy do kategorii tzw. umów nienazwanych, co oznacza że nie istnieją żadne przepisy prawa które regulowałyby obowiązkową zawartość takiej umowy i wskazywały które z jej postanowień mają charakter na tyle istotny, że nie mogą być dowolnie przez strony modyfikowane, a które mogą być przez nie dowolnie zmieniane. Dopuszczalność zawierania umowy franchisingu (podobnie jak kiedyś leasingu) w polskim prawie wynika z tzw. zasady swobody zawierania umów sformułowanej w art. 353 za znaczkiem 1 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym "strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego".

W odniesieniu do umowy franczyzy stosuje się wszystkie generalne zasady dotyczące zawierania umów zawarte przepisach kodeksu, a dotyczących np. sposobu zawarcia umowy, jej formy, wad oświadczeń woli (art. 56-116 kodeksu cywilnego), a także przepisy dotyczące zobowiązań, w tym zwłaszcza wykonania bądź niewykonania zobowiązań (art. 353-396 kodeksu cywilnego).

Umowa franchisingu ma charakter umowy mieszanej, tzn. takiej, która zawiera w sobie elementy innych umów nazwanych jak np. umowa sprzedaży, dzierżawy czy najmu. Można zatem sięgnąć do odpowiednich przepisów kodeksu cywilnego regulujących te umowy, ale tylko posiłkowo, ponieważ nie mają one charakteru bezwzględnie obowiązującego w stosunku do umowy franchisingu.

Inne akty prawne

Ze względu na przedmiot umowy franczyzy istotne znaczenie mogą mieć następujące przepisy prawa polskiego:

1. Przepisy o firmie wprowadzone do art. 43 (ze znaczkami 1-10) kodeksu cywilnego w dniu 25 września 2003 r. na mocy ustawy z dnia 14 lutego 2003 o zmianie ustawy – Kodeks Cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2003 nr 49, poz. 408). Ustawa ta uchyliła przepisy o firmie zawarte w utrzymanych w mocy przepisach kodeksu handlowego. W związku z tym obecnie kwestia firmy przedsiębiorcy regulowana jest w kodeksie cywilnym, a w stosunku do spółek również w kodeksie spółek handlowych;
2. Ustawa Prawo własności przemysłowej oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia dotyczące korzystania ze znaku towarowego, ochrony tego znaku towarowego itp.;
3. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w zakresie obowiązku zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa, właściwego oznaczenia przedsiębiorstwa i towarów, nie utrudniania dostępu do rynku itp.;
4. Rozporządzenie Rady Ministrów z 30 marca 2011 r. (Dz. U. 2011, nr 81, poz. 441) w sprawie wyłączenia niektórych rodzajów porozumień wertykalnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję.
5. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Akty prawne międzynarodowe

Rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 330/2010 z 20 kwietnia 2010 w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień wertykalnych i praktyk uzgodnionych. Mimo, że rozporządzenie to nie ma charakteru ustawodawczego, na nim wzorował się polski ustawodawca tworząc Rozporządzenie o dozwolonych porozumieniach wertykalnych z 2011 r. (pkt. d).

Niniejszy artykuł nie stanowi opinii prawnej ani porady. W celu uzyskania pełnych informacji lub porady, prosimy o kontakt z firmą PROFIT system.